Turnus rehabilitacyjny.

W czwartek 21.03.2013 złożyłam wniosek o dofinansowanie do turnusu rehabilitacyjnego a już  25.03. dostałam pismo że dofinansowanie nam przyznano!

Muszę się przyznać, że ten wniosek w ostatniej chwili złożyłam... cały czas myślę, że jednak nie damy finansowo rady, żeby móc skorzystać z turnusu ale są osoby, które mnie mocno "kopały w tyłek" żeby jednak ten wniosek złożyć do PCPRu.

Jak składałam dokumenty okazało się, że to ostatni dzień składania takich wniosków i w tym dniu Pani miała je rozpatrywać.
W każdym bądź razie udało się! (ponoć dzieci mają pierwszeństwo)

Teraz trzeba poszukać odpowiedniego ośrodka... nie jest to łatwe zadanie, bo na stronie którą podała mi Pani w PCPRze można zaznaczyć różne kryteria wyszukiwania, oprócz wieku potencjalnego kuracjusza...
Szukając po schorzeniu- niedosłuch i nawracające choroby układu oddechowego trafiłam na kilka ośrodków, ale albo przyjmują tylko dorosłych, albo przyjmują starsze dzieci... raz się dodzwoniłam do pokoju w ośrodku zamiast do recepcji i aż mi się śmiać chce jak wracam w myślach do rozmowy z kuracjuszką, która dość okrężnie tłumaczyła że zły numer wybrałam. W końcu się dogadałyśmy, ktoś w rejestrze ośrodków podał numer do pokoju no ale bywa, zwłaszcza w naszym pięknym kraju.
Absurdów nam nie brakuje, niemal na każdym kroku... 

Zmieniłam w końcu sposób wyszukiwania ośrodków, i tu już pierwsze "sukcesy". Znalazłam kilka miejsc specjalizujących się w rehabilitacji małych dzieci. Choć łatwe to nie jest. Na stronie wielu ośrodków jest wpis, że takimi a takimi schorzeniami się zajmują ale podczas rozmowy telefonicznej dowiaduję się, że jednak nie...
Mateusz w orzeczeniu o niepełnosprawności ma wpisane dwa kody 10-N (choroby neurologiczne) oraz 03-L (zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu) i niby jest być tak, że ośrodek musi mieć te kody(w naszym przypadku obydwa) wpisane w swój rejestr żeby móc takiego kuracjusza do siebie przyjąć.
Na razie mamy jedno miejsce na oku.
Już wiem, że tam na pewno nas przyjmą.
W wolnym czasie zamierzam jednak się jeszcze "rozejrzeć" za innymi ośrodkami.

A może ktoś z Was posiada informacje o turnusach rehabilitacyjnych dla dzieci?

Czekam na Wasze propozycje.

 

 

Przejażdżka Franka :)

Franek to przyjaciel Mateusza :)
Jakoś tak dziecku lżej jak ma towarzysza podczas ćwiczeń.
Mat dzielnie ćwiczy, a ja - mama - potem się ciągle dziwię dlaczego mój mały chłopczyk jest taki szczuplutki, ze ma ciało umięśnione jak mały siłacz :)
a to przecież tak jakby codziennie na siłowni trenował. 

Wczoraj był wyczerpujący dzień...o 9:00 SI w Fundacji "DOM" w Opolu, a o 12:40 wizyta u neurologa w Krapkowicach, więc dwie godziny musieliśmy się jakoś "przechować" w Opolu, bo do domu wracać nie było sensu. Mateusz zasnął w samochodzie przed Krapkowicami, potem jeszcze dospał w poczekalni zamiast spać smacznie na swojej poduszce w domu.

Przez następne dwa tygodnie nie będziemy mieli zajęć SI w Opolu, więc wyjazdów będzie mniej i mam nadzieję,że mój mały chłopczyk nieco odpocznie.

Ukradkiem nakręcony filmik na zajęciach SI

 

 

 

Udało mi się dziś ukradkiem nakręcić film na zajęciach SI (Integracji Sensorycznej).
Dzisiaj pierwszy raz Mateusz uskuteczniał to ćwiczenie :) Miał dobry humor i z chęcią ćwiczył, ale tak na co dzień to różnie z tym bywa. Mateusz jest bardzo niezależnym człowieczkiem i bardzo o swoją niezależność walczy :)  Charakterny z niego chłopczyk ;-)

Na terapię integracji sensorycznej Mateusz uczęszcza do Fundacji Dom Rodzinnej Rehabilitacji Dzieci z Porażeniem Mózgowym.
Po opłaceniu miesięcznej składki (10 zł) mamy dostęp do wielu świetnych specjalistów.

Gorąco polecamy tę Fundację osobom z Opola i okolic, które mają dziecko wymagające rehabilitacji.

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherbone

Metoda ruchu rozwijającego została opracowana przez fizjoterapeutkę
Weronikę Sherbone w Anglii. Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka i w terapii zaburzeń rozwoju. Zadaniem Metody Ruchu Rozwijającego jest rozwijanie przez ruch sprawności ruchowej, świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej a także dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie bliskiego kontaktu.
Ta metoda obecnie jest stosowana przez wielu terapeutów pracujących z dziećmi autystycznymi. ( Źródło Wikipedia.org)

...ale nie tylko tą metodę się wykorzystuje do pracy z dziećmi autystycznymi...

Niżej wklejam zdjęcia z takich zajęć, zdjęcia nie mają najlepszej jakości gdyż są zrobione telefonem no i dzieci są w ruchu ;-)   

Zdjęcia zrobione podczas zajęć w Gabinecie Rehabilitacji NZOZ "SAMED" w Krapkowicach.
Na zdjęciach jest koleżanka Mateusza - Paulinka z Mamą Bożeną Liniewską oraz pani Dorota- rehabilitantka. 

Metoda Vojty

Metoda Vojty powstała w latach 40-tych XX wieku. Twórcą tej metody był Vaclav Vojta, Czech mieszkający i pracujący w Niemczech, absolwent Uniwersytetu Karola w Pradze.

Metoda ta polega na wywołaniu u dziecka globalnych kompleksów ruchowych - odrychowego obrotu i odruchowego pełzania poprzez drażnienie określonych miejsc (stref wyzwalania) na ciele dziecka, które ułożone jest w pozycji aktywującej (na brzuchu, na plecach, na boku).

W trakcie stymulacji (ucisku) dochodzi do aktywacji ośrodkowego układu nerwowego i pobudzenia wszystkich mięśni szkieletowych. Ośrodkowy ukłąd nerwowy aktywizowany jest począwszy od swoich najniższych, rdzeniowych połączeń aż do poziomu podkorowego i korowego.
Metoda Vojty odwołuje się do prawidłowego programu ontogenetycznego (rozwoju osobniczego) dziecka poprzez wywołanie wzorców ruchowych, zbliżonych w swym kształcie do idealnej motoryki, pozwala dostarczyć dziecku wrażeń czuciowych i ruchowych, których ono samo nie może wyzwolić na skutek uszkodzenia mózgu. Poprzez wielokrotne powtórzenie aktywacji mięśni zgodnie z prawidłowym programem rozwoju ruchowego następuje utrwalenie właściwego sposobu ruchu, stopniowo pojawia sie poprawa funkcji podporowych, chwytnych itd. 
Dzięki wczesnej diagnostyce możliwe jest zastosowanie terapeutycznej metody Vojty, zanim nieprawidłowe sposoby reagowania ruchowego, tzw. wzorce zastępcze utrwalą się u dziecka na poziomie mózgu (kory mózgowej).
Wczesna terapia metodą Vojty pozostawia trwały ślad w mózgu i w korzystnym przypadk także w powstającym schemacie ciała. Stosuje się różne pozycje wyjściowe i różne kombinacje stref wyzwalania w zależności od celu terapii i możliwości dziecka. Program leczenia ustala terapeuta i on jest odpowiedzialny za prawidłowe przekazanie instrukcji Rodzicom. Rodzice pracują z dzieckiem po kilka minut, cztery razy dziennie. Następująca w czasie terapii praca mięśni wpływa na uzyskanie właściwej postawy i zbliśone do idealnego ukształtowanie kręgosłupa, co jest podstawą dla prawidłowo wykonywanego ruchu wszystkich odcinków ciała. 


Metoda znajduje zastosowanie u/w:
 dzieci urodzonych przedwcześnie - wcześniaków,  niemowląt zagrożonych nieprawidłowym rozwojem (najczęściej ZOKN) i mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD),
 dzieci z zespołem Downa (wspomaganie rozwoju),
 przypadkach wad układu nerwowego, tzw. przepuklin oponowo-rdzeniowych,
 uszkodzeniach obwodowego układu nerwowego, m.in. okołoporodowe lub pourazowe uszkodzenie splotu barkowego,
 w leczeniu wad postawy,
 w przypadku kręczu szyi,
 dysplazji bioder,
 artrogrypozie,
 osób dorosłych (!!!) m.in.: po udarach mózgu, zapaleniu i uszkodzeniu rdzenia kręgowego, u pacjentów nieprzytomnych (w celu poprawy koordynacji mięśni oddechowych, koordynacji ślinienia i połykania)

Zasady prowadzenia prawidłowej terapii wg metody Vojty:
a) ćwiczenia 4 x dziennie,
b) trzy wzorce (na plecach, na boku, na brzuchu),
c) każdy wzorzec 2 x każda strona,
d) czas trwania terapii zależny jest od wieku dziecka:
     - 0-6m.ż. - max 5 minut,
     - 6-12m.ż. - 8-10 minut,
     - starsze dzieci - max. 15-20 minut.
e) spotkania z terapeutą 1-2 / tydzień,
f) wykluczenie przeciwskazań,
g) spokój i opanowanie Rodzica i terapeuty.

Przeciwskazania do prowadzenia terapii wg met. Vojty:
szczepienia polio (1-2 dni przerwy),  leczenie wysokimi dawkami kortykosteroidów,
 temperatura powyżej 38,5⁰C,
 silna biegunka, wymioty,
 zaburzony kontakt matka - dziecko,
 stan padaczkowy,
 autyzm,
 nowotwory złośliwe w fazie aktywnej.
   

Opis metody oraz zdjęcie Vaclava Vojty wzięte ze strony RehaBaby.
Zdjęcia rehabilitowanego dziecka-prywatne archiwum K. i A. Kaczmarczyk

NDT Bobath

Metoda NDT-Bobath została zapoczątkowana w latach 40-tych XX wieku w Londynie przez czeskie małżeństwo - fizjoterapeutkę Berthę Bobath i jej męża Karela - neurologa, neurofizjologa.

Metodę rozwijano i modyfikowano równocześnie ze zdobywanymi doświadczeniami praktycznymi i osiągnięciami wiedzy medycznej, głównie z zakresu neurofizjologii oraz obserwacji przebiegu prawidłowego i nieprawidłowego rozwoju ruchowego dzieci. 

Usprawnianie według metody NDT-Bobath ma pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju tak, aby mogło uzyskać niezależność w życiu i wykorzystać swe możliwości na tyle, na ile pozwala istniejące uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego (OUN).
Uzasadnieniem dla opracowanego post epowania metodą NDT-Bobath było stwierdzenie, że rozwój dziecka z dysfunkcją OUN, w tym z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD), przebiega inaczej niż rozwój prawidłowy.

Główne zasady usprawniania według koncepcji NDT-Bobath:
1.) wpływanie na napięcia mięśni - normalizacja,
2.) hamowanie nieprawidłowych odruchów i ruchów,
3.)  wyzwalanie i kontrolowanie ruchów w formie najbardziej jak to jest tylko możliwe zbliżone do prawidłowych, specyficznymi wspomaganiami z "punktów kluczowych" czyli pkt. kontroli ruchu,
4.) utrzymywanie pełnej ruchomości w stawach,
5.) wyrabianie kontroli postawy i najbardziej jak to jest możliwe zbliżonych do prawidłowych reakcji ruchowych i ich automatyzacja,
6.) wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych w codziennych czynnościach.

Usprawnianie wg koncepcji NDT-Bobath jest szczególnie przydatne w leczeniu niemowląt i dzieci, ponieważ może być łatwo włączone w ich biologiczny rytm dnia.
Prawidłowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne jak karmienie, noszenie dziecka czy zabawa z nim są odpowiednimi momentami do utrwalania ruchów ćwiczonych przez fizjoterapeutę (handling).

Odpowiednio przeszkoleni Rodzice / opiekunowie, którzy zrozumieją problemy i trudności występujące u ich dziecka kontynuują ćwiczenia w warunkach domowych. Za szkolenie rodziców odpowiedzialny jest lekarz prowadzący i fizjoterapeuta.

Zasady prowadzenia usprawniania metodą NDT-Bobath:
- wczesne rozpoczęcie terapii - zanim reakcje patologiczne staną się wzorcami nawykowymi (największa plastyczność OUN w 1 r.ż.),
- nie przerywać terapii dopóki nie zaobserwujemy chodu spontanicznego,
- dostosowanie terapii do możliwości fizycznych i osobowościowych dziecka,
- dostosowawanie sposobu prowadzenia terapii do tempa dziecka (żeby dziecko miało poczucie możliwości wykonania ruchu),
- unikanie powtarzania "stereotypowego" wzorca ruchu - różnorodność,
- nigdy nie stosuje się pozycji statycznych, ruchu uczy się poprzez jego czucie, aktywna forma daje prawidłowe doświadczenia sensomotoryczne,
- pracuje się nad całym ciałem pacjenta, nigdy wybiórczo,
- ręce terapeuty - "ręce motyla" - prowadzą ruch, nigdy nie dominują,
- w pracy z niemowlęciem stosujemy sekwencję wzorców z około dwumiesięcznym wyprzedzeniem w stosunku do rozwoju,
- wprowadzanie proawidłowych sekwencji ruchowych wyhamowuje reakcje nieprawidłowe,
- poprzez prawidłowe sekwencje wzorców ruchowych budujemy "body image" dziecka (schemat ciała). 

Kiedy rozpocząć terapię:
 silnie wyrażone nieprawidłowe wzorce ruchowe ok 4m.ż.,
 utrwalone, silnie wyrażone wzorce ruchowe przed 4m.ż.,
 bardzo słaba kontrola aktywności głowy i tułowia,
 problemy z ssaniem i połykaniem,
 problemy z kontrolą oczu (oczopląs, zez),
 wcześniaki z niską wagą urodzeniową i długo utrzymującymi się pierwotnymi wzorcami postawy i ruchu,
 stała, utrwalona asymetria,
 hipotonia w okresie okołoporodowym.

Kiedy NDT-Bobath jest nieskuteczne???
 zaburzenia czucia głębokiego (propriocepcja), np. rdzeniowy zanik mięśni,
 ciężkie zaburzenia rozwoju umysłowego,
 niedowład, porażenie (np. hemiplegia) - zawsze pozostanie, ale terapią można zmniejszyć stopień zaawansowania.



Opis metody wzięty ze strony RehaBABY.
Zdjęcie Berthy i Karela Bobath ze strony http://www.bobathpflege.de/Bobath/Kurzinfo/kurzinfo.htm
Zdjęcia rehabilitowanego dziecka- prywatne archiwum K. i A. Kaczmarczyk

ZOKN-Zaburzenia Ośrodkowej Koordynacji Nerwowej

U Mateusza, jeszcze na Oddziale Intensywnej Terapii Dzieci, zdiagnozowano ZOKN- czyli zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej.

Sama posiadam zbyt małą wiedzę na ten temat by swobodnie o tym pisać, więc przytoczę tu co napisano na stronie RehaBABY.

http://rehababy.com.pl/index.php?option=com_content&task=blogsection&id=1&Itemid=7

"Pojęcie zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej (ZOKN) jest zbiorczym określeniem dla różnego typu nieprawidłowości w zachowaniu czyli motoryce spontanicznej a także reakcjach posturalnych i odruchach (diagnostyka wg. Vojty) niemowlęcia. Taką pomocniczą diagnozę możemy stawiać u dzieciątka tak długo, dopóki te nieprawidłowości nie utrwalą się jako patologia, od której już nie ma odwrotu. W zależności od nasilenia objawów ZOKN możemy podzielić na:  lekki, średni lub ciężki stopień zaburzeń.
W przypadku gdy dochodzi do trwałego zaburzenia napięcia mięśniowego, utrzymują się przetrwałe, nieprawidłowe dla danego wieku dziecka odruchy pierwotne (tzn. że nie zostaną we właściwym czasie zintegrowane czyli nie zanikną po czasie ich fizjologicznej i oczekiwanej obecności), oraz gdy wszystkie reakcje posturalne wykazują poważne odchylenia od prawidłowych wzorców diagnozuje się dopiero mózgowe porażenie dziecięce. Diagnozę powinno stawiać się nie wcześniej niż koło 1-2 roku życia po zakończeniu intensywnego rozwoju ośrodkowego układu nerwowego (w bardzo ciężkich przypadkach wcześniej).
Jeśli chodzi o dzieci z ZOKN to w większości przypadków zaburzeń w stopniu lekkim i średnim  daje je się spokojnie wyprowadzić, część dzieci z nich wyrasta (te lekkie zaburzenia), część z nich potrzebuje pomocy pod postacią terapii. W przypadku tych ciężkich zaburzeń niestety nie zawsze daje się je całkowicie usunąć, ale niewątpliwie można zminimalizować ich nasilenie i związane z nimi konsekwencje.
Trudno jest wypowiadać się czy dziecko ma szanse na prawidłowy rozwój nie widząc dzieciątka. Niewątpliwie bardzo ważna jest opinia dobrego neurologa dziecięcego oraz jeśli jest to potrzebne fizjoterapeuty który w razie konieczności ustawi terapię.
Może na pocieszenie powiem, że w obecnych czasach dużo dzieci i ich rodzin boryka się z problemem ZOKN ale szybko o tym zapominają. Wczesne wychwycenie nieprawidłowości i w razie konieczności szybkie wprowadzenie właściwej terapii może przynieść bardzo zadawalające efekty. Dlatego głowa do góry!
Należy to tylko szybko zdiagnozować i jak najwcześniej wprowadzić terapię, aby nie dać szansy zaburzeniom by mogły się utrwalić!!!"

Diagnoza...co dalej?

Jako rozpoznanie w karcie informacyjnej, która otrzymaliśmy jak Mateusz opuszczał Oddział Intensywnej Terapii Dzieci, wpisano :

• Ciężka zamartwica okołoporodowa.
• Niewydolność wielonarządowa.
• Infekcja Wrodzona.
• MAS.
• ASD II.
• Hipoglikemia.
• Encefalopatia niedokrwienno-niedotlenieniowa
  
  Przez 7 długich tygodni lekarze z OITD walczyli, by Mateusz jak najmniej odczuł skutki tej diagnozy.
  Na lepszą opiekę lekarską i pielęgniarską Mateusz nie mógł trafić.
  
  

Stwierdzono również zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej (ZOKN) co wymagało rehabilitacji metodą Vojty oraz NDT Bobath.
Jeszcze na OITD troskliwie zajęła się Mateuszem pani rehabilitantka dr Małgorzata Fuchs.
Nam-rodzicom p. Fuchs dawała cenne wskazówki dotyczące stymulacji Mateusza oraz takie dotyczące naszych pytań "co dalej jak dziecko opuści szpital?".
Dzięki temu już dwa tygodnie po wyjściu ze szpitala Mateusz był rehabilitowany metodą NDT Bobath w NZOZ Samed w Krapkowicach, oraz metodą Vojty w domu.

Opis metod rehabilitacji oraz co to jest ZOKN w następnych postach.

Wyjątkowo intensywny tydzień.

Poniedziałek, 4 marca 2013.

O godzinie 8:00 zaczynaliśmy zajęcia SI w Fundacji "DOM" w Opolu, potem szybko do domu ugotować obiad dla Mateusza, nakarmić Go, położyć spać-wszystko na szybko, żeby zdążyć przed godziną 14:00, bo o tej godzinie zaczynaliśmy rehabilitację słuchu z Panią z Fundacji Orange "Dźwięki Marzeń".
Rehabilitacja z Panią Iwoną trwa zazwyczaj godzinę, polega na zabawie, śpiewaniu ale wszystko pod kątem stymulacji słuchu.
Po zakończeniu zajęć chwila na pielęgnacje Mateuszka, karmienie i przed 17. w drogę do Pana Doktora na wizytę kontrolną po zapaleniu oskrzeli. Tym razem wizyta u lekarza nie zajęła nam dużo czasu, kilka osób tylko w poczekalni, i co najważniejsze Mateusz jest zdrów!! :)
Mamy się dalej stosować do zaleceń- jeszcze 2-3 tygodnie inhalacje z pulmicortu, jeszcze tydzień nasonex do nosa, i montelukast jeszcze niecałe 2 miesiące.

Wtorek, 5 marca 2013

  O 15:15 mamy wizytę u endokrynologa w Ośrodku Medycznym "Samarytanin" w Opolu.
Na bilansie dwulatka Mateuszowi wpisano w książeczkę niskorosłość i niedobór masy ciała. 
Faktycznie, jest mniejszy i szczuplejszy od rówieśników, w sumie przy tak intensywnych rehabilitacjach szczupła sylwetka Mateusza mało kogo dziwi, ale należy to sprawdzić.
Mat wiele już w swoim życiu przeszedł, nikt nam nie dał gwarancji że już nigdy nic złego się z Jego zdrowiem dziać nie będzie, więc żeby móc spokojnie spać i cieszyć się w pełni dzieckiem trzeba od czasu do czasu porobić różne badania. Trzymajcie kciuki, żeby wszystko było w porządku.

Środa, 6 marca 2013

O godzinie 9:00 zaczynamy rehabilitację w NZOZ "Samed" w Krapkowicach metodą NDT Bobath.

Czwartek, 7 marca 2013

O godzinie 10:40 lakowanie ząbków u dentysty w Fundacji DOM w Opolu
O godzinie 11:00 zaczynamy zajęcia SI w Fundacji "DOM"
O godzinie 12:35 mamy wizytę u psychologa w NZOZ Logo-Med w Opolu. 

Piątek, 8 marca 2013

O godzinie 8:00 zajęcia z surdologopedą w NZOZ Logo-Med, przy u. Mickiewicza w Opolu.
O godzinie 9:00 wizyta w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, przy ul. Niedziałkowskiego w Opolu.
O godzinie 14:00 rehabilitacja słuchu w domu, z Panią z Fundacji "Dźwięki Marzeń"

Tak wygląda nasz plan na ten tydzień, będziemy szczęśliwi jak się nic nie zmieni.

 

 

W czepku urodzony na Facebook'u!

Mateusz ma na Facebook'u swój profil:

http://www.facebook.com/pages/W-czepku-urodzony/424949620921442   



Znajdziecie tam np. zdjęcia Mateuszka oraz informacje, których nie zdążyłam jeszcze  zamieścić  na blogu.

Zapraszamy do polubienia i odwiedzania profilu W czepku urodzonego :)